Ο «Ηχοανθός» και το πολιτιστικό καλοκαίρι στο Χρωμοναστήρι - Ρέθυμνο
Αγαπημένοι μου, στο ιερό δέος της αστροφεγγιάς και ανάμεσα
σε πολλές καρδιές που ξέρουν να γίνονται πολύχρωμες,ανέπνευσα
αέρα πολιτισμού και είχα μια ατομική περιπέτεια που επιθυμώ
να την εξομολογηθώ.
Το Χρωμοναστήρι δεν έτυχε να το επισκεφτώ ποτέ, το
“Φαράγγι των Μύλων” ναι,
Πριν αρχίσω να εξομολογουμαι οφείλω να πω ένα ευχαριστώ
στον άνθρωπο που μ έβγαλε σ αυτό τον ανήφορο! Ξέρει αυτός!!
‘Εφτασα στο Χρωμοναστήρι αγναντεύοντας το ηλιοβασίλεμα.
Ο περίπατος μου ξεκίνησε από την είσοδο του χωριού όπου
δίχως φαντάζομαι να είναι τυχαίο, αποφάσισαν στο κατώφλι
ουσιαστικά του χωριού να τοποθετήσουν στη δεξιά πλευρά
του δρόμου την προτομή του Γεώργιου Π. Βογιατζακη.
Οι αχτίδες του ήλιου έλουζαν την αναπαράσταση του,
υπογραμμίζοντας την λαμπρή του προσωπικότητα ενώ από την
άλλη πλευρά του δρόμου το“Μνημείο Πεσόντων Χρωμοναστηριανών”
λουσμένο και αυτό με τις αχτίδες του ήλιου έφερε στη σκέψη
μου τον Κ.Γ. Καρυωτάκη:
…Το φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου…
Αφού η έννοια της Πατρίδας άγγιξε την ψυχή μου ακολούθησα
τους ήχους της μουσικής που σαν πηγή με δροσερό νερό
έσμιγε το χθες με το σήμερα. Αμέσως κατάλαβα ότι ο λύχνος
του πολιτισμού υπήρχε και το λάδι που είχε τοποθετηθεί
σ αυτόν διατηρούσε το φως δίχως να τρεμοπαίζει. Κατάλαβα
ότι όχι ένας αλλά ούτε δύο…αρκετοί άνθρωποι ολοήμερα
πάσχιζαν για να μας παρασύρουν με τους ανθούς των ήχων…
στο μονοπάτι του πολιτισμού, στο μόνιασμα και τα
χαμόγελα και ναι, τα κατάφεραν!
Το Χρωμοναστήρι είχε μεταμορφωθεί σ ένα τόπο μουσικής
και εικαστικής συνάντησης αλλά είχε μεταμορφωθεί τόσο
έξυπνα που σε προκαλούσε να περπατήσεις και να γνωρίσεις
ένα χωριό που διαφέρει τόσο μα τόσο…..με πρωτοβουλία
των κατοίκων έχει διατηρηθεί όμοια αρχιτεκτονική
τα σπίτια σχεδόν ενώ δεν υπάρχουν σε όλα σύγχρονα
χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικής που να ταράσσουν ή να
διαμορφώνουν τη γενική εικόνα του χωριού.
Η αιωρούμενη έκθεση ζωγραφικής της ελβετίδας καλλιτέχνη
Lucie Schaeren έμοιαζε με φλέβα που μέσα της κυλούσε
ο πολιτισμός χαρίζοντας ζωή μέσα σε σοκάκια ...…
Σκέφτηκα ότι η ύπαρξη κάποιων… ανθρώπων και μες τη
σιωπή σημαδεύουν την ομορφιά της ζωής και καθαρίζουν
τα θολά νερά. Ο μουσικός και συνθέτης
Ανδρέας Παραγιουδάκης με ψυχή όρθια, γαληνεμένη
είχε φροντίσει να πάρει την ύλη και με τον αγέρα, τον
ήλιο…να κάμει μουσικούς ανθούς και να μοιραστεί
την ευωδία τους με ΟΛΟΥΣ! Ο Ανδρέας Παραγιουδάκης
ήταν ο εμπνευστής, έσπειρε το σπόρο και πολλοί
αυτοί που τον ακολούθησαν ποτίζοντας τον στάλα στάλα.
Ο Πολιτιστικός Μουσικος φορέας "Ηχοανθός" μετη συνεργασία του Πολιτιστικού συλλόγου Χρωμοναστηρίου,
την υποστήριξη της περιφερειακής ενότητας Ρεθύμνουκαι του δήμου Ρεθύμνου, ολοήμερα πάσχιζαν και τα
κατάφεραν να μας παρασύρουν με τους ανθούς των ήχων ….
στο μονοπάτιτου πολιτισμού, στο μόνιασμα!
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αὐλοποτάμου
κ.κ. Πρόδρομος μάλιστα συνεχάρει όσους εργάστηκαν για την
επιτυχημένη αυτή συνάντηση και σαν άστρα φώτισαν με τη
λάμψη τους και εξέφρασε την ευγενική υποστήριξη της
Μητρόπολης, σε επόμενες διοργανώσεις.
Η βραδιά μουσικά ξεκίνησε τον Ανδρέα Παραγιουδάκη
και το εργαστήρι πειραματικού τραγουδιού πουενώθηκε με την Ανθή Φουρκή, εισηγήτρια στο εργαστήριο
ρυθμού και κρουστών.
Ακολούθησαν οι Terracota project, μια σπουδαία μουσική
συνεργασία των Γιάννη Πολυχρονάκη (Κοντραμπάσο),
Γιάννη Παπατζανή ( Κρουστά ), Ανδρέα Παραγιουδάκη
(Πιάνο / Μαντολίνο / Λαούτο). Η βαθιά επικοινωνία των
μουσικών σε συνδυασμό με το υψηλό μουσικό επίπεδο
μας καθήλωσε.
Η Κρίστη Στασσινοπούλου ( τραγούδι ) και ο Στάθης
Καλυβιώτης ( Λαούτο / Ηλ.Μουσική ) μας εντυπωσίασαν με
τον τρόπο που συνδυάζουν τους παραδοσιακούς
ελληνικούς ρυθμούς και ήχους με το ροκ ενώ
αποφάσισαν να κλείσουν την μουσική τους εμφάνιση
παρέα με τους Terracota project και τραγούδι κρητικό.
Ένα και μόνο βράδυ ήταν ... και όμως…η μουσική
περιπέτεια της ψυχής μου θα με ταξιδεύει πάντα εκεί.
Μέθυσα από μουσική και ήχους, χόρτασα χαμόγελα.
Τελικά το αλφαβητάρι της ζωής και στην ερημιά
μοιράζει μέλι και δώρα….
