Εκτός από την προσμονή των δώρων τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, προσμένουν κάτι άλλο τα παιδιά; Έχετε αφιερώσει χρόνο να σκεφτείτε τι θα δώσει περισσότερο χαρά; Ότι όταν δίνεις σημασία στα ¨μικρά – εύκολα - ανέξοδα¨ χτίζεις όνειρα, χαρίσματα, δημιουργείς πίστη και κάνεις θαύματα!
Σκεφτόμουν σήμερα πόσο όμορφο θα ήταν κάθε οικογένεια να έφτιαχνε το δικό της ημερολόγιο για το νέο έτος. Κάθε μήνας, κάθε ημέρα να αποκάλυπτε και μια σκέψη, μια επιθυμία. Το ημερολόγιο αυτό, στο τέλος του χρόνου, θα αποκάλυπτε ένα κάστρο συναισθημάτων και ανοίγοντας την πύλη του, θα έβλεπες αγάπη, ενδιαφέρον, θυμό, χαρά, απογοήτευση...οικογένεια! Αυτή κι αν είναι απόδοση χαράς! Ο κόσμος γίνεται καλύτερος και η ζωή ουσιαστική όταν αφιερωθείς ουσιαστικά στους ανθρώπους που έχεις γύρω σου και περισσότερο στα παιδιά.
Γράφοντας ελεύθερα κάθε μου σκέψη, οδηγούμαι άθελα μου, στο βιβλίο ¨εγώ ελπίζω να τη βολέψω¨. Πρόκειται για ένα βιβλίο με εξήντα εκθέσεις παιδιών Δημοτικού, ανθολογημένες και φροντισμένες από το δάσκαλο Μαρτσέλο Ντ΄Όρτα, Ναπολιτάνος που έγινε ο διασημότερος δάσκαλος στην Ιταλία, χάρη σ’ αυτό το βιβλίο.
Το βιβλίο
κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1990, έχει φτάσει τις τριάντα εκδόσεις κι έχει
πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ τα δικαιώματα της μετάφρασης
έχουν πουληθεί σε έξι χώρες. Έλκει το ενδιαφέρον μάλιστα σε κινηματογραφική
ταινία και θεατρική παράσταση.
Τι κι αν οι εκθέσεις των παιδιών στο βιβλίο είναι
ανορθόγραφες … είναι οραματιστικές, απελπισμένες, κωμικές... αντικείμενο
θαυμασμού αλλά και πηγή γνώσης κάθε τους έκφραση!
Ακούγεται η φωνή τους! Μια φωνή που σπάει τα ταμπού μεταξύ της ¨Βόρειας ¨ και
¨Νότιας¨ Ιταλίας. Τι και αν η Ιταλική ιστορία για το Βορρά και το Νότο
περπατούν διαφορετικά μονοπάτια εδώ και αιώνες….. Τι και αν οι κάτοικοι της
Νότιας Ιταλίας θεωρούνται από τους Βόρειους «Μαροκινοί», «Άραβες», «χωριάτες»….
Τα παιδιά μέσα από την καταπληκτική ιδέα του δασκάλου τους Μαρτσέλο
Ντ΄Όρτα, έγραψαν μια νέα και ωραία ιστορία. Η αφήγηση των ιστοριών τους απαλλάσσουν
την κοινωνία απ οτιδήποτε κουράζει και φθείρει την ανθρωπότητα, οτιδήποτε
θλιβερό το αντικαθιστά με χαρούμενες και χρωματιστές ιστορίες, γραμμένες με
λάθη αλλά και χιούμορ, συγκινήσεις και βαθιά μηνύματα. Και να σας πω και κάτι άλλο; Καλά το λένε ότι ¨Αν θες να μάθεις την αλήθεια, ρώτα ένα παιδί¨, τα παιδιά αν τα ακούσεις προσεκτικά λένε μεγάλες αλήθειες.
Έχει ενδιαφέρον λοιπόν να αφήνουμε χώρο, χρόνο και να δίνουμε φωνή στα παιδιά. Είναι το μέλλον και η πηγή της ζωής, αυτά ξέρουν καλύτερα διότι δεν έχουν χάσει τα πολύτιμα τους. Οι άνθρωποι γεννιούνται προικισμένοι και στην πορεία των χρόνων χάνουν τους θησαυρούς τους… Τα παιδιά κυρίες και κύριοι, ότι και να πουν είναι αληθινό και πολλές φορές διδακτικό. Δοκιμάστε το! Δώστε το χρόνο που τους ανήκει και που πρέπει!! Αααα, και φτιάξτε το δικό σας ημερολόγιο για το νέο έτος. Ανά μήνα γράψτε σε αυτό ερωτήσεις και σκέψεις όπως: Ποιος μήνας ταιριάζει στη μαμά; , η συμπεριφορά μας ανθίζει λουλούδια και αν ναι ποια; Τι χρώμα έχουν; , Tι σου έλλειψε τα Χριστούγεννα που πέρασαν;
( Αφιερωμένο στον ξεχωριστό μου φίλο Μ.Π. που όποτε νιώθω το δικό μου κάστρο να καταστρέφεται.. είναι εκεί, δίπλα μου, να μου θυμίζει... και να με κάνει να ονειρεύομαι. )
