Τιμήθηκε ο ποιητής και μαντιναδολόγος Γιάννης Βάρδας στις Δαφνές στη γιορτή κρασιού.

Τιμήθηκε η ανατολή της Ανατολής. Ο ποιητής και μαντιναδολόγος Γιάννης Βάρδας τιμήθηκε στις Δαφνές, στη γιορτή κρασιού.

Στις Δαφνές στο πλαίσιο της γιορτής κρασιού, τιμήθηκε ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της Ανατολικής Κρήτης, ο ποιητής και μαντιναδολόγος Γιάννης Βάρδας, έργο του οποίου έχει αφήσει σημαντικό αποτύπωμα. Τη βραδιά πλαισίωσε μουσικά ο Γιώργος Παπαδάκης με το συγκρότημα του. Για τον τιμώμενο και το έργο του, βρέθηκαν στις Δαφνές, ο παλιός Δήμαρχος Κώστας Ασλάνης, ο Αντιπεριφερειάρχης Νίκος Σκουλάς, οι Αντιδήμαρχοι του Δήμου Ηρακλείου Γιώργος Καραντινός και Νίκος Γιαλιτάκης καθώς επίσης αρκετοί καλλιτέχνες της Κρήτης και κάτοικοι απ' όλο το νησί. Από τον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού καλοδέχτηκαν και περιποιήθηκαν όλο τον κόσμο μα ιδιαίτερα τους ξεχωριστούς και αγαπημένους φίλους του Γιάννη Βάρδα που έφτασαν ως εκεί με τις συζύγους τους δηλαδή τον πρώτο πρόεδρο του Παγκρήτιου Συλλόγου Κρητών Καλλιτεχνών Γιάννη Κουφαλιτάκη, τον επιχειρηματία – ποιητή Χαρίδημο Σιγανό, το δικηγόρο και συγγραφέα Μανόλη Τσικαλά, τον καθηγητή ιατρικής Μανόλη Σημαντηράκη και τον Ρεθεμιώτη Γαβριήλ Τσουντάνη. Την τιμητική παρουσίασε ο Γιώργος Βιτώρος ο οποίος και κάλεσε κατά την τιμητική όλους τους φίλους του Γιάννης Βάρδα προκειμένου να προσεγγίσουν τις πτυχές της προσωπικότητας του μιας και όλοι τον γνωρίζουν και τον ζουν πάνω από 40 χρόνια. Η βραδιά ήταν ιδιαίτερα συγκινητική ενώ ο ίδιος έχοντας στο πλευρό του τη γυναίκα του Σοφία και τον κουνιάδο του Γιάννη δεν έπαυε να τους κοιτάει και να εκφράζει τη συγκίνηση για την αγάπη και την εκτίμηση που δεχόταν.

Ένα μαργαριτάρι, μεγάλο και πολύτιμο είναι ο Γιάννη Βάρδας για όλη την Κρήτη. Που να το περίμενε χρόνια πριν εκεί πάνω στα όρη του Κρούστα που ζούσε ότι θα ερχόταν η μέρα που ότι κελαηδούσε σαν αηδόνι στην καρδιά του, θα παύε να μένει κρυφό, θα ακουγόταν σ όλο το νησί και σαν το νερό στ αυλάκι θα ταξίδευε ακόμα παραπέρα. Πολλές φορές στο σκοτάδι, η σκέψη του άγγιζε τις αναμνήσεις από τους ανθρώπους που έζησε, οι στιγμές χόχλαζαν μέσα του κι ευτυχώς δεν άργησε να γράψει και να μοιραστεί κάθε σκέψη και κάθε εικόνα. Στην αρχή ο λύχνος της έκφρασης του άρχισε να φέγγει μέσα στη νύχτα του χωριού του, σαν άστρο. Οι κάτοικοι του Κρούστα αγνάντευαν μέσα από τα γραπτά του άλλες εποχές. Μετά τον εντόπισε ο Γιώργος Βιτώρος κι έτσι μέσα από τις εκπομπές του άρχισε να βιγλίζει σε όλο το νησί. Από τις πιο σημαντικές στιγμές που έχουν καταγραφεί στον Κρούστα Μεραμπέλλου και το Γιάννη Βάρδα είναι και το 1977 στην εκπομπή την εκπομπή ''Μουσικό Οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου’’. Ο ίδιος είχε καταγράψει και διασώσει όλους τους ξεχασμένους χορούς της περιοχής γι' αυτό και είχε φιλοξενηθεί στη συνέχεια το 1979 στο θέατρο της Δώρας Στράτου προκειμένου να καταγραφούν και να γίνουν γνωστοί αυτοί οι χοροί και στην Αθήνα. Ο ίδιος επηρεασμένος βαθιά από τον φίλο του τον Δερμιτζογιάννη αποτέλεσε και αποτελεί μέχρι σήμερα ένα φάρο πολιτισμού για την περιοχή που εξ αιτίας του δεν έπαψε ποτέ να χορεύει τοπικούς χορούς.

Ο βοσκο-ποιητής Γιάννης Βάρδας είναι από τους μεγαλύτερους εκφραστές της ερωτικής μαντινάδας

Εσύ ΄σαι η βιόλα του μπαξέ, εσύ ΄σαι που μυρίζεις,

Χίλιες φορές καλύτερη ΄πό κείνες που ποτίζεις

Εσύ ΄σαι στο περβόλι μου τ’ άγγριγιο μανουσάκι,

Που κάνει γύρου γύρου αθό, στη μέση ποτηράκι

Όσον αφορά τώρα την ποίηση του Γιάννη Βάρδα καταλαβαίνει κάθε αναγνώστης του ότι κρύβει οτιδήποτε φυσικό και αληθινό. Η φύση είναι ποιητική μέσα από την πένα του, ακόμα και αν βιωματικά δεν γνωρίζεις τον τόπο που έζησε ο ίδιος, σου δίνει τη δυνατότητα να χτίζεις εικόνες και να νιώθεις σαν να τον έχεις δει.

Βίντεο:

O Γιάννης Βάρδας έχει ένα πνεύμα αγωνιστικότητας. Ότι χάθηκε, ότι παρατηρεί, ότι τον προβληματίζει μαρτυρείται και είναι σαν να χρησιμοποιεί το λόγο και την ποίηση για να οπλιστεί, είναι σαν να προσπαθεί να βρει τρόπο να πολεμήσει το κακό. Οι ιστορίες της ζωής του, των ανθρώπων που γνώρισε αλλά και των τόπων όπως τους βίωσε παραπέμπει σε μια πολιτισμική πραγματικότητα, μια προσωπική εμπειρία και συλλογική μνήμη που δεν πρέπει να την αφήσει να νεκρωθεί, πρέπει να της δώσει ζωτική ροή.

Τελικά ενώ σήμερα όλοι κυνηγούν τις γνώσεις - όσον αφορά την επιστήμη και τις πληροφορίες - η ζωή κάμπτεται και υποχωρεί. Οι άνθρωποι έχουν ένα περιορισμένο ορίζοντα, δεν μπορούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει στον εαυτό τους και τους άλλους. Ο Βάρδας λοιπόν παίρνει κάθε αναγνώστη από το χέρι και τον εκπαιδεύει στο τι είναι αληθινό, τι είναι ευγενές, τι είναι κοινωφελές και τι είναι ωραίο και τον προβληματίζει για το πώς όλα αυτά κάθε άνθρωπος πρέπει να τα κάνει μέρος της προσωπικότητας του.

Η καθάρια του ματιά και γραφή χρησιμοποιώντας ιδιωματικές λέξεις αποδεικνύει την αγάπη του για τον τόπο που γεννήθηκε, για τους ανθρώπους, τη φύση και μάλιστα δίχως υπερβολές και ωραιοποίηση. Ο Γιάννης Βάρδας σε εκπαιδεύει να μην ξεχνάς, να μην αποκόπτεσαι από την αληθινή ζωή και σε κάνει όχι μόνο καλύτερο παρατηρητή της ζωής αλλά παρεμβατικό σε οτιδήποτε διακόπτει την ευτυχία. Άλλωστε η πραγματική ευτυχία συνδέεται με οτιδήποτε ανθρώπινο που όχι μόνο το ζεις αλλά και το διαθέτεις στον κόσμο.