Όταν γράφω στο χαρτί μια σκέψη, όταν περιγράφω μια εικόνα… νιώθω όμορφα, ότι μοιράζομαι ένα μέρος της καρδιάς μου, νιώθω όμως και σαν να κρατώ ημερολόγιο και σημειώνω τα σημαντικά μου με στόχο κάποια στιγμή… να τα διαβάσω και να επιστρέψω στις αλήθειες μου.
Σημειώνω λίγες λέξεις και με διάθεση σας παίρνω από το χέρι για να σας δείξω ‘’λίγα’’ απ όσα έζησα στο Ωδείο της Γόρτυνας, έναν επιβλητικό και συνυφασμένο με την πολιτιστική μας κληρονομιά χώρο. Εκεί όπου ζωντάνεψε η ιστορία, αγκάλιασε την παράδοση και τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία και κάτω από τις σκιές που προκαλούσε το φεγγάρι και το φως παρέσυρε τις σκέψεις μου σε αθέατες διαδρομές της ιστορίας.
Τελικά ο θεσμός του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός», αποτελεί κοιτίδα – λίκνο του πολιτισμού που με τρόπο δημιουργικό κι ελεύθερο σε ταξιδεύει μέσα σε χιλιετίες ερμηνεύοντας το παρελθόν και συνδέοντας το με το παρόν και το μέλλον, κάνοντας κάθε αρχαιολογικό χώρο οικείο για κάθε ‘άγνωστο’ επισκέπτη.
Φέτος για έκτη συνεχόμενη χρονιά, ο θεσμός έχει ως θεματικό άξονα «Η πρόσληψη του παρελθόντος – Η σήμερον ως αύριον και ως χθες», και είναι εμπνευσμένος από το ποιητικό έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου.
Αφέθηκα και βυθίστηκα στη σαγηνευτική μουσικοχορευτική παράσταση Εν-Διαμέσως που συνταίριαξε τη μουσική της Κρήτης με σύγχρονους ετερόκλητους ήχους και με ελεύθερο χορό. Αρχέγονοι ήχοι της Κρήτης συμπλέχτηκαν με με ήχους σύγχρονης δυτικοευρωπαϊκής μουσικής αλλά και με ηχοτοπία ειδικών εφέ και η μοναδικότητα αυτής της παραγωγής είχε «ιερό ρόλο» διότι με οδήγησε σ ένα δρόμο γεμάτο από περιπέτειες που στο τέλος του, μου αποκάλυψε μια γέφυρα που μέσα στους αιώνες φαίνεται να συνδέει πεισματικά το σήμερα με τους ορατούς ορίζοντες του παρελθόντος.
Σας παραθέτω ένα μικρό βίντεο για να αντιληφθείτε το κάλλος αυτής της βραδιάς στο Ωδείο της Γόρτυνας και να θαυμάσετε κι εσείς τη συνύπαρξη του παλιού και του νέου, του παραδοσιακού, του σύγχρονου και του καινοτόμου, τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και πειραματισμό, το χορό, τα παραδοσιακά όργανα όπως το θιαμπόλι, η μαντούρα, ο άσκαυλος, η λύρα και το λαούτο πως συνδυάζονται δημιουργικά με πετάλια εφέ και με φλάουτα όπως το soprano, το alto, το ινδικό bansuri και το κινέζικο bawe.
